Mekanın anı üzerine bir soru.

Mimarlar ne yapar?

Sağduyu, mimarlığı inşaat tasarımıyla ilişkilendirir. Ancak mimarlar daha çok mekân planlamasıyla ilgilenirler. Mekân hakkında yazılmış çeşitli tanımlar olsa da, mekân içindeki pratiklerin, mekânların gerçek tanımlayıcı aktörleri olduğu açıktır. Ancak pratikler gelir ve gider. Bu nedenle, onların zamanla güçlü bir şekilde ilişkili olduğunu söyleyebiliriz. Dolayısıyla, mimarların mekân kullanımını da planladığını kabul edersek, konunun zaman ve koşullarla sınırlı olduğunu da göz önünde bulundurmalıyız. Bu tezle, mimarların insanlar, zaman ve koşulların mükemmel olduğu o "mükemmel an" için tasarım yaptığını varsayabiliriz.

Aynı yer, farklı mekânlar.

Mekanın, mekan pratiğiyle nasıl değiştiğini anlamak için, farklı pratikler yapan farklı insanlarla aynı açıdan ve aynı formda oluşturulmuş bu dört resme bakabiliriz.

İlk resimde eldivenli oturan bir adam görüyoruz. Yerde bir çaydanlık ve boya kovası var. Pencerelerde etiketler var. Bu an, inşaat devam ederken doğal bir sahne. Öte yandan, zaten bir mekân olarak kullanılıyor.

İkinci resimde, pencerenin ve masanın önünde duran bir kadın görüyoruz. Mekân sert unsurlar içeriyor, bu yüzden bir ofis olabilir. Ve zaman gün batımı olabilir. Öyleyse diyelim ki, bu mimarın planıydı. Bu, konunun mükemmel anıydı. Ama ya binanın ekonomisi çökerse? Mimarlık da çöker mi?

Bu üçüncü resimde, kışın yerde uyuyan evsiz bir kadın görüyoruz. O anda mekân hala aynı mı? Mekanın kullanımı değişti, karakterin perspektifi değişti, çevreden beklentiler de değişti. En önemlisi, mekândaki pratikler değişti, bu yüzden mekânın tanımı da değişti. İkinci resimde mekânın adı ofisti ve ofis olarak tasarlanmıştı. Şimdi ise başka bir sığınak.

Son olarak, şimdi aynı yeri bir ev olarak görüyoruz. Örnekler gösteriyor ki, ister mimar olun ister mülk sahibi, mükemmel kontrol bir efsanedir. Hayat devam eder, çatlaklar ihtiyacı olanlar tarafından doldurulur. Ancak, hepimizin aktarabileceği bir şey var: anlar. Her resim aslında günün farklı zamanlarından. İnşaatta saat sabah 7. Ofiste saat akşam 5. Harabede neredeyse gece ve evde yağmurlu bir öğleden sonra. Ama asıl mesele şu ki, eğer şehir değişmezse, aynı mevsimde ve aynı saatte dördü de aynı gün batımını görecek. Louis Kahn'a selam olsun.